хулоса
Маҷмӯаи 5 ҳикоя
1. Зебоии ошиқона - Юка, ки ҳангоми хатми мактаби миёна аз ҷониби Такигава-кун рад карда шуд, аз ҳамон рӯз ба парҳез меравад, 20 кило вазн мекунад ва ба шабпараки зебо мубаддал мешавад. Ин аз он сабаб аст, ки вай мехоҳад бори дигар бо Такигава-кун вохӯрад, бори дуюм муҳаббаташро эътироф кунад ва бори аввал бо ӯ бошад! Юкаи комилан тағирёфта ба шаҳри кӯҳнаи худ барои вохӯрии мактаб бармегардад, аммо шахсе, ки ӯро даъват мекунад ...?! [аз Тенши-Тачи]
2. Малика ва ғуломи ӯ - Ай донишҷӯи донишгоҳ ва ҳамчунин бокира аст, аммо вақте ки маст аст, ҳама чизро фаромӯш мекунад. Як саҳар ӯ танҳо бедор мешавад, ки худро бараҳна ва дар паҳлӯи як хонандаи зебои мактаби миёна мебинад. Ӯ ба ӯ ошиқ шуд ва пешниҳод мекунад, ки ғуломи ӯ шавад.
3. Ишки пок, ишки мамнуъ – Рё нии-сан амаки Казуко ва ишки аввалини у мебошад. Пас аз даҳ соли тӯлонӣ, вай ба мактаби Рио гузашт, ки ӯ раиси шӯрои донишҷӯён аст. Вай бесаброна интизори дидани ҷияни меҳрубону ҳалимашро мебинад, то бифаҳмад, ки ӯ он қадар покиза нест, ки ӯ гумон мекард.
4. Рӯзҳое, ки ман ба ишқ орзӯ мекунам – Мочида як духтари мактаби миёна аст, ки шармгин аст, ки дар бораи ақидаҳои худ, бахусус дар назди Аояма изҳори назар карда наметавонад. Аммо ҳоло ӯ дар паҳлӯи ӯ нишастааст - бадтарин чизе, ки ҳоло вай аз ҳарвақта бештар асабӣ шудааст. Аояма шармгинии ӯро пай бурда, бо ӯ дӯстӣ мекунад ва муяссар мешавад, ки ӯро ба ӯ кушояд. Ҳарчанд Аояма ҳоло бо ӯ дӯстӣ дорад, Мочида аз дӯстии онҳо чизе интизор нест, аммо оё Аояма аз Мочида чизе мехоҳад?
5. Гармии ангуштони шумо – Ханашима Юна аксар вақт дар қатора ба мактаб озор дода мешавад, аммо аз гуфтан метарсад. Як саҳар Юаса Коуичи ӯро наҷот медиҳад ва дар тӯли тамоми сафар муҳофизат мекунад. Вай аз меҳрубонии ӯ ошуфтааст, бахусус вақте ки ӯ ҳангоми қатора ба хонааш муҳофизакорона болои вай мечарояд. Чаро вай ӯро муҳофизат мекунад?